Σωτήρης Μουστάκας: Η φυλάκιση στα 15, το πλαστό διαβατήριο, η άρνηση να πάει Χόλιγουντ και το πρόωρο τέλος

Ο Σωτήρης Μουστάκας γεννήθηκε στις 17 Σεπτεμβρίου του 1940 στο χωριό Κάτω Πλάτρες Λεμεσού και ήταν το τελευταίο παιδί της  6μελούς οικογένειας.

Γράφει η Έπη Τρίμη

Έκανε μουσικές σπουδές (βιολί), αλλά το όνειρό του ήταν να γίνει ηθοποιός. Από το Δημοτικό κιόλας ήταν πρωταγωνιστής στα έργα που ανέβαζε με τους συμμαθητές του. Του άρεσε ο Σέξπιρ, αλλά και ο Τσάρλι Τσάπλιν, που τον είχε δει στο σινεμά.

Αν ζούσε, σήμερα θα ήταν 80 χρόνων. Ίσως να έπαιζε ακόμα στο θέατρο, χαρίζοντας μοναδικές στιγμές στους θεατές που τόσο τον αγάπησαν.

Η σύλληψη στα 15 του

Σε ηλικία 15 χρονών, συμμετείχε ενεργά στον Απελευθερωτικό Αγώνα της ΕΟΚΑ (1955-1959), ως αγγελιοφόρος διαταγών του αρχηγού της, Διγενή Γρίβα, προς τις διάφορες αντιστασιακές ομάδες. Μοίραζε φυλλάδια κι έγραφε συνθήματα στους τοίχους. Συνελήφθη από τους Άγγλους και φυλακίστηκε για εφτά μήνες. Με πλαστό διαβατήριο ταξίδεψε στην Αθήνα για να σπουδάσει ηθοποιός, παρά τις αντιρρήσεις του πατέρα του.

Πώς έγινε ηθοποιός

Ένα χρόνο πριν από τη σύλληψή του, το 1954, έφτασε στην Κύπρο ο θίασος του Νίκου Σταυρίδη για παραστάσεις.

Μία από αυτές παρακολούθησε ο 14χρονος Σωτήρης και ενθουσιασμένος πλησίασε τον Σταυρίδη μετά το τέλος της παράστασης. Με το θάρρος ενός 14χρονου παιδιού, και μιμούμενος τον Σταυρίδη, τού είπε πως θέλει να γίνει ηθοποιός. Ο Σταυρίδης έσκασε τα γέλια με τον μικρό και του είπε να πάει στην Αθήνα να τον βρει. Ο Σωτήρης άργησε στο ραντεβού καθώς μεσολάβησε η σύλληψή του.

Πέρασε με το ζόρι τις εξετάσεις του Εθνικού

Όταν έφτασε στην Αθήνα, έπιασε δουλειά ως σερβιτόρος για να βγάζει τα προς το ζην, αλλά ταυτόχρονα κυνήγησε το όνειρό του. Μετά από παρότρυνση του Σταυρίδη, έδωσε εξετάσεις στη Δραματική του Εθνικού αλλά απέτυχε. Δεν το έβαλε όμως κάτω. Έδωσε ξανά εξετάσεις τις οποίες πέρασε με το ζόρι, αφού οι περισσότεροι καθηγητές δεν αποδέχονταν το πηγαίο χιούμορ του τον απέρριπταν αποκαλώντας τον “καραγκιόζη”.

Επαγγελματική πορεία

Ο Μουστάκας έπαιξε σε δεκάδες τηλεταινίες, κινηματογραφικές ταινίες και πολλές θεατρικές παραστάσεις. Το 1994, απέσπασε το βραβείο επιθεώρησης Τα Παναθήναια, για την ερμηνεία του στο Άμλετ.

Το 1996, έλαβε το πρώτο βραβείο Παπαδούκα της Εταιρείας Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων, για τον ρόλο του την επιθεώρηση Οι Δύο Δουλειές. Τέλος, το 2003 απέσπασε το βραβείο Ερμηνείας Ελληνικού Έργου Καρόλος Κουν, για την συνολική του συνεισφορά στην επιθεώρηση.

Τα βραβεία

Ο Σωτήρης Μουστάκας το 1994, απέσπασε το βραβείο επιθεώρησης “Παναθήναια”, για την ερμηνεία του στο “Άμλετ”. Το 1996, έλαβε το πρώτο βραβείο Παπαδούκα της Εταιρείας Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων, για τον ρόλο του την επιθεώρηση “Οι Δύο Δουλειές”. Το 2003 τιμήθηκε με το βραβείο Ερμηνείας Ελληνικού Έργου “Καρόλος Κουν”, για την συνολική του συνεισφορά στην επιθεώρηση.

Ο Σωτήρης Μουστάκας αρνήθηκε πρόταση από το Χόλιγουντ

Ο αξέχαστος ηθοποιός, θα μπορούσε κάλλιστα να είχε δοκιμάσει την τύχη του και στο Χόλιγουντ. Μάλιστα, κάποια στιγμή του είχε γίνει πρόταση από την εταιρεία Fox, ώστε να παίξει σε ταινία μαζί με τον μεγάλο, Μάικλ Κέιν.

Όμως, ο Σωτήρης Μουστάκας αρνήθηκε. Ίσως δεν πίστεψε ότι θα μπορούσε να απλώσει τόσο τα «φτερά» του.

Η λατρεία του Σωτήρη Μουστάκα στο ψάρεμα και το κυνήγι…

Ο Σωτήρης Μουστάκας εκτός από καλός ηθοποιός ήταν και άριστος ψαράς. Είχε ένα μικρό σκάφος και μαζί με τη σύζυγό του Μαρία Μπονέλου, η οποία επίσης αγαπούσε το ψάρεμα, δοκίμαζαν συχνά την τύχη τους. Τις περισσότερες φορές τους συνόδευε η κόρη τους Αλεξία, αλλά και φίλοι όπως ο ηθοποιός Γιάννης Βογιατζής.
Ο Μουστάκας, όταν δεν κατάφερνε να πιάσει ψάρια, θύμωνε και αν οι υπόλοιποι ήταν πιο τυχεροί τα έβαζε μαζί τους. Ο αγαπημένος προορισμός του ηθοποιού ήταν η Τζιά. Ένα βράδυ μαζί με τον Βογιατζή, αποφάσισαν να κάνουν ψαροντούφεκο που τότε ήταν παράνομο. Οι ηθοποιοί φοβήθηκαν γιατί αν τους αντιλαμβάνονταν οι ψαράδες της περιοχής μπορεί ακόμα και να τους χτυπούσαν. Όταν η ψαριά δεν πήγαινε καλά, ο ηθοποιός θύμωνε Είτε γιατί δεν θα καταλάβαιναν ότι ήταν άνθρωποι λόγω του σκοταδιού είτε για να τους τιμωρήσουν επειδή τους έπαιρναν τη δουλειά.

Ο Γιάννης Βογιατζής τότε βρήκε τη λύση. Πήρε τηλέφωνο στο λιμενικό και ειδοποίησε τους υπεύθυνους. «Εμείς το βράδυ θα πάμε για ψαροντούφεκο εγώ και ο Σωτήρης ο Μουστάκας, μην έρθουν τίποτα ψαράδες και μας βαράνε με τα κουπιά. Εμείς ό, τι πιάσουμε θα τους τα δώσουμε. Τι να τα κάνουμε; Για χόμπι το κάνουμε», είπε ο ηθοποιός.
Οι δύο φίλοι όχι μόνο δεν λογοδότησαν στις αρχές για την παράνομη πράξη τους, αλλά κατέληξαν να κάνουν ψαροντούφεκο με τη συνοδεία του λιμενικού. Ο Βογιατζής συνόδευε τον Μουστάκα και στο άλλο αγαπημένο του χόμπι, το κυνήγι, χωρίς όμως να συμμετέχει, καθώς δεν του άρεσε να σκοτώνει με όπλο. Συνήθως πήγαιναν σε περιοχές κοντά στην Αθήνα όπως τα Λεγραινά, όταν τελείωναν τις υποχρεώσεις τους στο θέατρο….

Ο έρωτας με την Μαρία Μπονέλου

Το 1973 παντρεύτηκε την ηθοποιό Μαρία Μπονέλου με την οποία απέκτησε μια κόρη, την Αλεξία. Έμειναν μαζί έως το τέλος της ζωής του το 2007, οπότε εισήχθη στο νοσοκομείο με λοίμωξη του αναπνευστικού. Στα 66 του χρόνια άφησε την τελευταία του πνοή. Τρεις μήνες αργότερα έφυγε από τη ζωή και η Μαρία Μπονέλου που έπασχε από Αλστχάιμερ.

Αυτό ήταν το σαράκι που έτρωγε τον ηθοποιό, αλλά εκείνος έκανε την καρδιά του πέτρα και κάθε βράδυ ανέβαινε στη σκηνή και έκανε τους άλλους να γελάνε, ενώ ήξερε πως η δική του ψυχή δεν θα ξαναγελούσε ποτέ!

Το είχαν σεβαστεί και όλοι οι δημοσιογράφοι, καθώς ήταν ένα κομμάτι της ζωής του το οποίο αποτελούσε το μεγάλο αγκάθι που ξέσκιζε την καρδιά του. Άνθρωπος με αξίες – πάνω και κάτω από το σανίδι -, ο Σωτήρης Μουστάκας δεν σκέφτηκε ούτε για μια στιγμή να εγκαταλείψει τη γυναίκα που λάτρεψε και τον λάτρεψε. Ήταν πάντα δίπλα της. Ακόμα και όταν βρισκόταν στο θέατρο, έπαιρνε αρκετές φορές τηλέφωνο στο σπίτι την κοπέλα που πρόσεχε «το Μαράκι του» για να ρωτήσει πώς πάει το κορίτσι του. Ήξερε πως η κατάσταση δεν ήταν αναστρέψιμη, αλλά ήλπιζε μέχρι την τελευταία στιγμή σε ένα θαύμα.

«Οι γιατροί λένε ότι η Μαρία δεν καταλαβαίνει τίποτα πια. Όμως, εγώ το ξέρω ότι με καταλαβαίνει όταν της μιλάω. Σκέφτομαι τι θα γίνει αν φύγω πρώτα εγώ, κορίτσι μου, και φοβάμαι αν η Αλεξία μου θα είναι δυνατή. Πρέπει να είναι δυνατή» έλεγε.

Και η σκέψη του ήταν στην άλλη του μεγάλη αγάπη, την Αλεξία, την κόρη του, ένα θαυμάσιο παιδί που έχει κάτι από τη στόφα και των δύο γονιών του, ένα πλάσμα σεμνό, ταλαντούχο, μετρημένο, που βίωνε κι εκείνη τη θλίψη με την αρρώστια της μητέρας της.

Στήριγμα ο ένας για τον άλλο, πατέρας και κόρη ήταν σχεδόν πάντα μαζί στο θέατρο. Η αγωνία του όλη ήταν να μη στεναχωρηθεί για κάτι η Αλεξία και προσπαθούσε να δείχνει ευδιάθετος. Όλοι όμως όσοι τον γνωρίζαμε ξέραμε πως όταν έκλεινε την πόρτα στο καμαρίνι του, προσπαθούσε να συγκρατήσει τα δάκριά του, γιατί σκεφτόταν την αγαπημένη του Μαρία.

Το τέλος του Σωτήρη Μουστάκα

Ο καρκίνος τού είχε χτυπήσει την πόρτα, αλλά εκείνος ήταν τόσο επίμονος και δυνατός χαρακτήρας, που τον πάλεψε παλικαρίσια. Και όλα αυτά χωρίς να λείψει από το σανίδι. Ο Σωτήρης Μουστάκας πονούσε πολύ, αλλά δεν άφηνε να φανεί τίποτα στον κόσμο, ενώ ήταν τόσο δυνατός, που έκανε χιούμορ και στους άλλους ηθοποιούς στα καμαρίνια. Έτσι ήταν ο Σωτήρης Μουστάκας, ένας «μάγος» που κατάφερνε με μια κίνηση να απογειώνει τον κόσμο που τον λάτρευε.

Ο Σωτήρης Μουστάκας πέθανε στις 4 Ιουνίου 2007 σε νοσοκομείο της Αθήνας, σε ηλικία 66 ετών. Λίγες ώρες πριν από το μοιραίο είχε αισθανθεί αδιαθεσία, κατά τη διάρκεια πρόβας του «Πλούτου» του Αριστοφάνη, που θα παρουσίαζε με τους Θύμιο Καρακατσάνη, Γιώργο Κωνσταντίνου και Βάσια Τριφύλλη.

ΠΗΓΗ