4 Πράγματα που Λένε τα Παιδιά που Δεν Πρέπει ποτέ να Αγνοήσετε

101

Όταν πρόκειται για τη φροντίδα και την ανατροφή των παιδιών μας, είναι σημαντικό να είμαστε προσεκτικοί και προσεχτικοί στα λόγια τους. Συχνά, τα παιδιά εκφράζουν τις σκέψεις, τα συναισθήματα και τις ανησυχίες τους μέσω του λόγου, και είναι καθήκον μας να τα ακούμε και να τα λαμβάνουμε σοβαρά. Υπάρχουν ορισμένα πράγματα που τα παιδιά μπορεί να λένε και που δεν πρέπει ποτέ να αγνοούμε. Ας δούμε λοιπόν τέσσερα από αυτά:

“Δεν αισθάνομαι καλά.” Όταν ένα παιδί λέει ότι δεν αισθάνεται καλά, αυτό μπορεί να είναι ένδειξη ενός προβλήματος υγείας, είτε σωματικού είτε ψυχικού. Είναι σημαντικό να ακούσουμε το παιδί και να εξετάσουμε το θέμα προσεκτικά, ζητώντας τις αναγκαίες διευκρινίσεις και προσφέροντας την κατάλληλη στήριξη και βοήθεια.
“Κάτι με ενοχλεί, αλλά δεν θέλω να μιλήσω γι’ αυτό.” Το παιδί μπορεί να αισθάνεται ανασφάλεια ή άβολα να μιλήσει για ορισμένα θέματα, αλλά η δήλωσή του ότι κάτι τον ενοχλεί πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψη. Πρέπει να δείξουμε στο παιδί ότι είμαστε εκεί γι’ αυτό και να τον ενθαρρύνουμε να μοιραστεί τα συναισθήματά του, δίνοντάς του τον απαραίτητο χρόνο και χώρο που χρειάζεται.
“Έχω πρόβλημα με κάποιον/κάποια στο σχολείο/παιδικό σταθμό.” Οι αναφορές του παιδιού για προβλήματα με συμμαθητές ή άλλα παιδιά πρέπει να ερευνηθούν προσεκτικά. Ενδέχεται να αντιμετωπίζει εκφοβισμό ή άλλες δυσάρεστες καταστάσεις στο περιβάλλον του σχολείου ή του παιδικού σταθμού και η στήριξή μας είναι απαραίτητη για να τον βοηθήσουμε να αντιμετωπίσει αυτές τις καταστάσεις.
“Δεν αισθάνομαι ασφαλής.” Η αίσθηση της ασφάλειας είναι θεμελιώδης για την ευημερία του παιδιού. Αν ένα παιδί δηλώνει ότι δεν αισθάνεται ασφαλές, πρέπει να το ερευνήσουμε αμέσως και να προσφέρουμε την κατάλληλη υποστήριξη και προστασία.

Συνοψίζοντας, ως γονείς, κηδεμονείς ή εκπαιδευτικοί, πρέπει να είμαστε ευαισθητοποιημένοι στα λόγια των παιδιών και να μην παραβλέπουμε οτιδήποτε μας λένε. Οι δηλώσεις τους αποτελούν σημάδια για την εσωτερική τους κατάσταση και τις ανάγκες τους, και είναι καθήκον μας να τα αναγνωρίζουμε και να ανταποκρινόμαστε αναλόγως. Με την απαραίτητη προσοχή και επαγρύπνηση, μπορούμε να δημιουργήσουμε ένα περιβάλλον όπου τα παιδιά μπορούν να αισθάνονται ασφαλή και υποστηρικτικά, και να αναπτύσσουν το πλήρες δυναμικό τους.